بیر گؤزل شعر استاد شهریاردان (لاتین جه یازیلیب)

Naz eyləmisən

Çoxlar incikdi ki sən onlara naz eyləmisən

Məndə incik ki mənim nazımı az eyləmisən

Etmisən nazı bu viranə könüldə sultan

Evin abad ola dərvişə niyaz eyləmisən

Hər baxışda çalısan kipriyi mizrab kimi

Bir qulaq ver bu sınıq qəlbi nə saz eyləmisən

Başdan aç yaylıği əfşan eylə susən sünbül

Sən bizim bayramımızsan qışı yaz eyləmisən

Sən gün(günəş) ol qoy qəmimiz dağda qar olsun ərisin

Mənim ancaq işimi suzoqodaz eyləmisən

Mən bu mə`nadə qəzəl yazmağa halım yoxudu

Sən cocuq tək qocanı fırfırabaz eyləmisən

Kakili başda burub bağlamısan taac kimi

O qızıl saçdan ona güllü qotaz eyləmisən

Sinə bir dəşt-i muğandı quzu yanyanə yatıb

Mənim ağlar gözümü orda araz eyləmisən

Bu gözəllik ki cəhanda sənə vermiş tanrı

Hər qədər naz eləsən eylə ki az eyləmisən

Məni bu suzilə atdın aralandın bilirəm

Aranı bir para namərdilə saz eyləmisən

Dəstəmaz eylədiyin çişmə məsiha qanıdır

Bilmirəm hansı klisadə namaz eyləmisən

Mən əşirran oxusam pəncə əraq ustə gəzər

Gözəlim tur olalı tərk-i hicaz eyləmisən

Taza şaiir bu dəniz hər nə baxırsan dibi yox

Çox uzatsan boğazı ördəyi qaz eyləmisən

Bəs ki zülf o xət o xalın qopalağın götdün

Zülfəlinin başını az qala daz eyləmisən

Gəl mənim istədiyim kə`bə yıxılmaz ucalar

Başdada kəj gedəsən dibdə taraz eyləmisən

Xət o xalından alıb məşqini qur`an yazaram

Bu həqiqətlə məni əhl-i məcaz eyləmisən

Məni dan ulduzu yaxşı tanırsan ki səhər

Ufuqi xəlvət edib raz o niyaz eyləmisən

Şəhriyarın dağılıb dağda daşa daldalanıb

Özün insaf elə məhmudi əyaz eyləmisən